mavi nokta

Kalbim ele geçiriliyor. Beynimin ordusunun savunması berbat, yöneticisi kayıp. Aklımın askerleri isyanda, savaşmak değil, hepsi özgür olmak istiyor. Bazen 46lık sarhoş olmak istiyorum. Yaptıklarımdan sorumlu tutulamayım. Beni bir akıl hastanesine yatırsınlar, gönlüm tamir edilsin. Bu manzaraya içilir.

Bir kelimesine bir şişe daha açılırdı. Kahkahasına sığınıp sarhoşluğun, diz çökülürdü önünde kelimelerin. Cürret bulurdu kalp atışlarım, hızlıca en sonuna  getirirdim hayalini kurduğum şeyleri. Nihayayetinde hayalimdi hepsi. Hatırlamasanda olurdu, zaten sabahlarımızı çaldılar bizim. 

Bir köpek uyudu dizlerimde, bir kuş karnını doyurdu dudaklarımda, bir kedi kokladı parmaklarımı, bir balık çoğaldı avuçlarımda. Gözlerime baktı hepsi, hepsini sevdim bakışlarından. Baktılar, oldular, gittiler. 

Sarılırsak uyuyabiliriz Korkmayız karanlıktan Çişimiz gelmez Rüya uyuruz Rüya görürüz Rüya yaşarız. Sarılırsak ısınırız Sevişiriz belki kim bilir.. Sarılırsak alırız kokumuzu Sarhoş oluruz kokumuzdan. Sarılırsak düğümleniriz Kopmayız belki bağlanmaktan, Ayrılıktan korkmayız. Sarılırsak güleriz Mutlu oluruz gülüyor olmaktan Oluruz, Güzel oluruz.

Hetşey kötü, herşey güzel. Makyajsız duygular içinde gözyaşı barındırıyor. Akacak yalanın yoksa özgürce üzülüyor gözler. Sesler susuyor etraftan, tahammül kol geziyor. Üzülmek bitmişliğinden bitiyor. Düdük çalıyor, anlayış berkemal. Rahatçanı arkanı dönebilirsin,, çünkü bu dönüş gidiş için değil, yaslanmak için güvene. Hayat diyorlar buna, ne dersin?

Siz keçiyle inatlaşıp, kediyle tırmalaşırken, ben atları ehlileştirdim. Özlemiş dedi seyis, inanmadım. Güneş çarptı yüzüme, kendime geldim, kendimden geçtim. Kıskandım sıcağı, uzağı. Güzel olan ben'imdi. Ben öyle istedim.

Dünyayı ve cezayı, esas resimden ayırmak gerekiyordu. Ayırdım.. Artık hiçbirşey karşık değildi. Hatta güzel göründüğünü bile iddia edebilirdim.

Sarhoştuk evet. Hayır hayır içmemiştik, ama gülümseyebiliyorduk. Tıpkı şu an senin yüzündeki gibi, şapşalca bir mutluluğu çapkınca bir gülümsemeye çevirmeye çalışan ilkokullu aşık gibi, çikolatasına kavuşmuş ama henüz yememiş bir çocuk gibi, fütursuzca sarhoşluktan, hayır hayıır mutluluktan gülümseyebiliyorduk. Insan uyumadan önce birşeyler söylemek istiyor ayılmaya. Henüz ayılmamışken, çikolatayı bitirmemişken henüz. Öncesinde bilmelisin güzel insan, seni seviyorum. Ve sonrasında gülümsemeyi... büyümeyi sonra..çocuk olmayı özlemeyi..özlemeyi..