mavi nokta

Seni düşünüyorum.. Her zaman diil, bazen Ama benim için güzel olan bazenlerde Özlemeli işler baş ağrıtır Özleyince öfkelenen kaç kişi vardır ? Korkmalar, üşenmeler.. Seni özlüyorum Her zaman diil, bazen Ama benim için özel olan bazenlerde Düşünmeli işler baş ağrıtır.. Düşünmekten yorulan kaç kişi vardır ? Aklımı yitiriyorum.. Her zaman diil, bazen  Ama unutmaktan diil, hatırlamaktan Üç isimli tanışmada takılı kalan bakışlar  yıllar sonrasını görür, akla kokusunu bırakarak Üç beş saniye kâr bazı sahneler, capcanlı  taptazedir Su içmen gerektiğini iddia eden bi gece yarısı olur biri, sarhoşluğun nedenine dönüştüğünü bilmeden Kimi koltuklar kimi sarılmalara uygunca masadaki biraları ve oynanmamış satrançları terk eder Sence de sarılırken güzel görünen bi sırt, giderken de aynı güzellikte görünür mü ? Büyüyünce alzaymır olsam mesela , Nezaman'ım gerçek olurdu ? Peki, en azından bi kişi üzülür mü hep ?

Gelişimize açtık pankartları.. artık herkes tanıyordu bizi maskelerimizden..  'Sen ve ben'.. gün gibi açık..   yeniden inşa ettin evimizi.. kızdın yardım etmeyip seyrettiğim için.. gülümsedim..   mutlu görünüyordun.. bananeydi..  Güneşli bi gündü ve herşey çok güzel görünüyordu.. çok yürüdük, çok dans ettik, çok eğlendik, çok eylemdik.. çok iç'tik.. çok yorgunduk, çünkü başarmıştık...  Gece doğdu..   evimizin fermuarını açtım.. 'içerine' baktım.. tanıdıktı.. önceki hayatımdaki köpek uyandı, kokusunu aldı işinin henüz bitmemişliğinin..  içimden bi ses "buraya tekrar geleceksin" dedi.. ama, ola ki gelemezsen..  o tanıdıklığı anılayıp zihnime,   "uzan" dedim, tadını çıkar bu  mutluluktan..  organizasyon rezaletleri içerikli gün kritikleri, zafer sarhoşluğunun devrilmeleri, arkadaşlarının çirkin teklifleri derken.. gece bizim evin kapı önünde sürerken..  çok geçmeden uyku faturası geldi.. herkes çadırına gitti.. (çünkü uyku, ödenmesi gereken bir borç