mavi nokta

''Neden geldin ?'' dedim, ''Gelişimi kabul edişinle aynı sebepten'' dedi. ''Sen neden kabul ettin'' dedi, ''Önce ben sordum !'' dedim. ''Cevap vermek için benden utanıyor olamassın...'' ''İçimde kalmasın'' dedi. ''Sorularıma cevap vermeyeceksen gelme'' dedim, ''Beni tehdit etme!'' dedi. ''Tehdit etmiyorum'' dedim, ''Kus istiyorum''.

Yazar bunalımı yaşıyorum! Lan, resim yaparken "olum senin resim falan yapabildiğin yok, okula da yanlışlıkla aldılar seni, bu güne kadar yaptıklarında sadece güzel bir tesadüftü" derdim ve hatta bunu o kadar sık düşünürdüm ki, "bunu düşünmektense resim yapmam daha iyi" derdim. Şimdi de "ne yazıcam lan ben ??" tasası başladı. ( Bu arada; resim dehamı gömerek ressam değilim mütevazılığı yaparken, yazıya 'yazar bunalımı' diye başlayıp kendime etiket verme ukalalığım gözlerden kaçmasın.)  Yazacak birşeyin yoksa yazma, çizme.

                                 Bir evimiz olsa küçük ve karanlık... Taşıyamayacağımız kadar anı koysak içine ve ezberlesek anılarımızın her köşesini. Küçüklüğü anılarla dolmasından, sokulsak yer bulamayışımızdan birbirimize.. Keyfimizden sigara yaksak, dumanımızdan kararsa duvarları, siyah bir yorgan olup örtse üzerimizi her gece. Her köşesinde sevişsek yorganımızın... Karanlığı dumandan... Bahanemiz olsa karanlık, sarılsak korkudan birbirimize...

Akşamları çay içersem uyuyamam ben, bundan bahsetmiştim. Bu yüzden böreğimi yerken ayran içtim yanında. Peynirliydi börek. Börek dediğin peynirli olur. Kıymayla ısapanakla yemek yapılır, öyle olmalı en azından. Ayran da uykuya yeşillendiriyor beni ama bu saatlerde uyumam. Sonra keşke uyusaydım derim, dediğim çok oldu. İlkokuldan beri geç uyanacağı günün hayalini kuran biriydim ben. Geceyi sevenlerdenim. Bittiğini farkedince uyuyorum hep, günle aram yok. Huzurun nadir bulunduğu yerlerden biridir gece.. ve deniz, ve orman... Ne kadar özgür ve ne kadar mahkum...

Aklım başımda değil epeydir. Ağzımdan da pek güzel şeyler dökülmüyor. Gönlümde minicik bir yer kaldı sığındığım. Orası huzurlu, orası mutlu. Bazen konuşuyor benimle. Her yaptığı sızlatıyor içimi. Neyine sığınmışım bilmiyorum. Onun şiddetinden bile ona sığınmışım.  Korusun beni kendinden,  gelişinden korusun, gidişinden, cümlelerinden, aşkından, nefretinden, varlığından korusun. Gitsin ama; öyle bir gitsin ki, hep sığınabileceğim kadar yakına.  Gitsin ama hep konuşabileceğim sesler bıraksın.  Gitsin ama acımasın biryerim.  Gitsin ama hep takib edebileceğim izler bıraksın her adımı.  Gitsin ama acı acı özlemeyim, yüzüm gülsün hasretime. Tarifi yok, ondan susuyorum. Gitsin ama üzülmeyim yahu ! oluru yok mu bunun ? .. Kızmasız, küsmesiz, kavgasız, gürültüsüz, dokunmasız, görmesiz. Sevmesiz diyemem bir tek. O hep kalsın sığındığım. Hep olsun ama huzur bulayım. Hep olsun ama hiç konuşmayım. Hep olsun ama dokunmayım. Hep olsun ama nasıl seveyim ? Varını da hesab edemiyorum yoğunu da.

Önceki hayatımda köpektim (kleopatra köpek) ve köpeklerden korkmam. Yatağıma uzanmış, çekirdek çitleyip tabletimden "işte benim stilim! " izlerken ( umarım zengin ve şımarık bir kızçocuğu gibi görünmüşümdür ;)) aklıma geldi bu günün tavsiyesi. Yatağa yatmadan önce (sarhoş olmadan önce); yaptığım telefon görüşmesinden, arayanın sarhoşken konuşmasını sevdiğim kadınlardan birinin olmasından, gelen misafirlerimizden, yediğimizden , içtiğimizden, eğlendiğimizden bahsetmeyeceğim. (Umarım giderek zengin ve şımarıklaşıyorumdur ;))

Akşam olsun, elimde bir bardak açık çay, cam kenarında..(Akşamları demli çay içersem uyuyamam, gerçi akşamları çay içersem hiç uyuyamam ben, aslında akşamları uyutamam ben). Çay olsun ama ! Bir de seyirlik yağmur, Bir de susmalık keyif... Yaşamalık bir günüm olsun. Bir şiir yazılsın dialogları iyi gecelere. Monolog sevmem ben. Mısralarla hamle yapayım uyumaya. Alışverişim başlasın rüyalarla. Birşeyler alamayacaksam rüyalardan, çıkmamalıyım uykuya. Gözü dalıyor insanın vitrinlere. Rüyalar alıcı bekler ! Ne kadar önemli, ne kadar önemsiz, ne kadar yüce, ne kadar aşağılık, ne kadar eksik, ne kadar tamam, ne kadar acı, ne kadar tatlı olursa olsun. Olsun da...  Beklediği birşey yok varlığımın, ya da (de lerin ayrı yazılmasına takmış güruh için ayırdım, bir ekşi sözlük deyimidir) varsa henüz bilmiyorum. Içimde bir bahar olsa benden yana, çiçeklerim açsa hep. Yüzüme bir güzellik çökse, bir rüzgar esse saçlarımdan, mutluluk sesleri çıkarsam kalabalığıma, sevse herkes neşemi. Sonra bi

Bir adım yaklaşıyorum, iki adım uzak görünüyor. Iki adım geliyorum, hala küçülüyor. Yaklaştıkça büyümesi gerek, öyle buyurmuş perspektif, büyümüyor. Uzaklaşıyor, küçülüyor. Ben geldikçe gidiyor bahar, gelmekten korkuyorum. Gelmeyi de seviyorum aslında. Bu gidişle kışı da seveceğim. Biraz da ayrılığa yazarız değil mi ? Sonra kavuşmalara, ne var bunda ! Düşününce tadı kaçıyor, yazınca güzel, söyleyince güzel. Düşününce çok derin herşey. Kayboluyor insan kara deliklerde. Hissedince güzel.

Psikoloğa gittim bu gün. "Derdin ne ?" dedi, "Sen söyleyeceksin !" dedim. "Uzan" dedi "geçmişine gideceğiz, yolumuz uzun."  Dedim "Geçmişime girip çıktı herkes, hayallere gitsek ?". "Yok" dedi, "uzan uyuyacaksın." Başladı köstekliyi sallamaya.

Konuş diyorum susuyor, sus diyorum konuşuyor. Muhabbet kuşu dediğin ne zaman muhabbet edeceğini bilmez mi amk! Muhabbet en az iki kişiyle olur arkadaş. Tavsiyem odur ki, muhabbet etmeyi beceremeyen kuşunuza küfür öğretiniz. Sakıncası yok. En azından yersiz küfreder ve sizi güldürür...

Beklemeli mi gelmeyeni, Beklemekten gitmeli mi... Kiminle karşılaşacağını zaman mı söyler aşka ? Ben istediğim için gelmiyorsa, Benim istediğim zaman gelmiyorsa, Aşk ne ister akıldan ? Akıl da gitmemeli mi baştan, en başından..

Yarın cumartesi olsa keşke, bak pazar demiyorum, cumartesi olsa keşke. Gerçi pazarla da pazarlığa otururum. Ama cumartesi olsa keşke..  ne yapsam başım dönüyor çünki. Ölene kadar kendi dünyamıza ait olmak istesek de hep aklımızı çelmiştir başkalarının dünyalarını giyinmek. Fikirlerimi beğenmedi dört x, beni eshefle kınadı. Eshefle kınandım. Seni insanlığa davet ediyorum dedi, ölümlerden ölüm beğen. Insanlığa hediye edildim ben ;)

Bazı zamanlarda (hangi zamanlar olduğunu söylemicem, alkolik olduğumu düşünmenizi istemem) canınız birden bire "bişey" yapmak ister deli gibi. Eğer yanınızda biri varsa ona teklif edersiniz size eşlik etmesi için, sanki o da o kadar eğlenecekmiş gibi. Ama o ya da onlara, size göründüğü kadar cazip gelmez bu teklifiniz ve reddedilirsiniz. Işte o zaman dersinizki, Neden istemedi ki amk ! Zevksiz amk ! Beni sevseydi kabul ederdi amk ! Neden bazı zamanlarda yalnız değilim amk ! Koyar durursunuz durumlara...

Iyi bir eğitim kişisel gelişim için çok önemli. Kişisel gelişimde ( de yi ayrı yazmadım dosto, vazgeçtim yine imladan amk) dünyayı yaşanır kılmak için şart. Şu sizden çok para isteyen klas kreşlerden başlamak lazım üstelik. Pamuğa fasulye koyma etkinliği (eskimedi mi artık, tabletle büyüyor bebeler, ne kadar uzak kalabilirsiniz) değil, Beethoven haftası falan yapıyorlar. Öğretecekleri başlığı tüm haftaya yayıp, resim müzik oyun gibi her etkinliği o başlık altında yapıyorlar. Başlıklar takdire şayan. Bazı şeyleri sevmeseniz de bilmeniz gerekir at gözlüğünden kurtulmak için (imla hariç).

Yüzümüzdeki o gülümsemeyle, melekler gibiydik... Dönmek güzeldir ! Düşmek güzeldir ! Dönmek isterim diye sen söyledin.

Çocuklarıyla oyun oynamayı, onları parka götürüp saatlerce sallayarak aptallaştırmak sanan ebeveynlerin ürememesi gerek. Çocukları parklarda korku filmi gibi sesler çıkartıyor. Oyun en az iki kişiyle oynanınca muhteşem bir eylem olur, kuralları o an konmalıdır, adı bile o an konmalıdır, sonuçlarına o an katlanılmalıdır , keyfine o an varılmalıdır, bir daha hatırlanmamalıdır çünkü bir sonraki oyun daha güzel olmalıdır. üremeyin..

Lise birdeydim ve bir çocuğa aşıktım hayvanlar gibi. ilginç bir lakabı vardı ve bir yatak markası olan Yataş'a benziyordu fonetik olarak. Adını da lakabını da söylemeyeceğim.

Çok düşünceliydi, "Ne düşünüyorsun ? " dedim "Bilmiyorum! " dedi "Ooo, o kadar uzak yani " dedim "Hemde nasıl" dedi

Sesine benzettim birşeyleri Bir kedi gibi çevik bakındım etrafıma Miskince uzandım sonra uykusuzluğuma Yabancı değilmiş Yine senmişsin gelmeyen

Doksanlar sonu ikibinler başı Ankara'da Nihayet ve Keyif ve Gölge bara gitmemiş birine Led Zeppellin sevdirmek zor tabi. Zeppellin dinlerken Morrison'un neden "müzik öldü" dediğini anlarız aslında. Ya da gerikafalıyız biz. Detone abinin  Zeppelin yorumundaki detone abiyi bile sevmemek için hiçbir neden bulamıyorum. Neyse, sevilecekler listesine başlıksız giriş yaptım. "Kardeşiniz düşüyorsa tutun, tutamıyorsanız yumuşak düşmesi için uygun zemin hazırlayın" diyebilirim günlük tavsiyem olarak. Dip not tavsiyesi; Sedat'ı dinlemeyin, içerken Ivana Sert'i düşünmeyin.

Hiçbir anlamı ya da derinliği olmak zorunda değil cümlelerimizin. Kitap yazacağım bu sene dedim, "kayınpederi kılıklı" dedi değerli büyüğüm. Sanat hayatımı baltaladı pis herif. Adını da vereceğim Sedat ;) banane. Al işte yazıyorum füturlu fütursuz, imlalı imlasız. Sen iyi bi öğretmen, kötü bi gazlayıcısın laf aramızda. Neyse, konu bu değil..

Her dizçöküşün bir prens gözümde Kaldırma başını, öpeceğim yoksa Kelimelerin dökülecek üzerime Kirleneceğim Soyunacağım akılsızlığıma Bulaşacağım daha çok Ne sen bana yar, ne ben sana yara Pembe kalmalı şiirler, girme aşkıma Aşk olmazmış kavuşunca Uykularımı bırak ve git Üç günlük dünya Meşk dönüşür bedduaya Şiirlerde de imla olmalı mı dosto ?

Aşk açlığını akılsızlarla doyurur, zira aklı başında değildir bedenlerin. Hormonlarına teslim olmuş kimyasal varlığımız, içinde olup bitenleri tanımlamaya çalışırken düşüverir aşkın midesine, görmeyiz. Mana kaybolmaz evet ama ne şehvet kalır vücutta, ne şiir terkeder aklı, ne ateşi sönmez kalpte. Eninde sonunda bir bok olup çıkarız işin içinden.

"Uzan şöyle sevgilim bulut çimenlerine Masmavi bir uyku insin gözlerine Ilahiler duyacaksın düşlerinde Uyan Üzerinde bulutlardan bir gelinlik Uyan Adını haykıracağım bir tepede" Demiş Ilhan Irem.. Bir tavsiyem olmamış bugün dikkat ettim. Çok da tavsiye verecek aklım yok ama; Ilhan Irem yaşı tutanların sevdiği, tutmayanların da sevmesi gerektiği bi abimizdir. Tavsiyem odur ki en az bir şarkısını anı edininiz..

Tamir edilmesi gerek evimin..   Sigortası değişmeli sinirimin.  Musluğu boşa akıtıyor gözyaşlarım, fatura yüksek geliyor hep.  Alınganlığımdan esiyor soğuk soğuk.  Manzaramın camları kirli gözlerimde, esas resmi göremiyorum epeydir.  Gürültüsü kesilmiyor aklımın katlarının, yalıtım şart.  Kirası yükseliyor yaş aldıkça bedenimin, taşınmak gerek gençliğe.  Gönül bahçe istiyor köşküne, bir ağaçtan yoksun gecekonmuşum.  Sıkı bi tamirci gerek ucuza kapatacak hesabımı..

Sessizlik güzeldir.., sakinleştirici özelliğinin kabul edilmesi gerek. Yok yok özlememek gerek, bünyeye zarar..gurura zarar. Ya da siktir et, o orada durduğu müddetçe bakacaksın o yana. Hastaymış bana.:)

Hadi beni yine sev, hadi beni deli deli sev, hadi beni yine yeni yine yeniden sev.. Tekerleme gibi değil mi? Nilüfer söylerken söylemesi zordu, manga söylerken daha zor amk.. Ben zaten zaten yoğurdu  sarımsaklayıp saklayamayanlardandım.. Sarımsaklıyorsan yemelisin, saklarsan kokar, denedim biliyorum. Tavsiyem odur ki yoğurdu sarımsaklarsanız saklamayın.

Imla kurallarına uyun moruk. Yani ben siklemem fazla ama sosyal ortamlarda kriter oluşturacak kadar önemi olduğunu söyledi değerli biri. Üstelik onun için bile bi kritermiş. Hay sikeyim, dilbilgisi hiç sevmemiştim resimden önce edebiyat okumak istememe ramen. Hemen bir manifesto yazılmalı imla gerekliliğine, emrediyorum.. Hayat gibi değil mi; önemli birşey açıklayacaksın derin bir nefes al (noktalı virgül), derdini sıralayacaksın (virgül, virgül) virgüllerde yarım nefesler alabilirsin, sonuca varacaksın ( ünlem, nokta ya da soru işareti). Kayahan'ın şerefine içiyormuşuz bu gece, şerefe !

Ne yazılır bu geceye..  biraz içicem sanırım.. bilirsin gevşemem lazım... Sonunda şiir yazılacaksa biraz içki kullanmanın bi zararı yok. Ya da bir içkiye kullanılmanın.  Aşka doğru gidiyorsam, doğru gidiyorum. Yolum doğru biliyorum. Yanılmam ben, yanılmamayı da sevmem gerçi ama...

Saundrekini dinliyordu şimdi, film aklıma geldi, yorum yapmadan uyuyamayım dedim, ne kadar öperseniz öpün hiçbir kurbağa prens olmaz kızlar..

Uyumak istiyorsanız yapmamanız gerekenleri sayacağım, uyumak için ne yapılması gerektiğini henüz keşfedemedim ama işe yaramayanları öğrenmiş bulundum.

Kızgınlık güzeldir, çok anlam barındırır içinde.. Hayaliyle konuşan deliler gibiyim kağıt ve kalemle.. Dün sarhoştum ve bazen çenem düşer sarhoşken.. Hayalimle konuşmak istemiştim, yine misafiri vardı sarhoşluğumun.. Başkası başka anlamlar çıkarır bu cümleden.. Herkes başka anlamlar çıkarıyor cümlelerden.. Anlamlar çıkıyor, cümleler kalıyor.. Herkes istediği anlamı alıp gitsin değil mi..  Daha çok iş çıkar bu cümlelerden..  Başkasına anlam olurlar değil mi.. Ben demiştim demeyi hiç sevmem.. Yanılmamayı da sevmiyorum.. Biraz bahar biraz sarhoşluk biraz da şapşalca gülümseme kafi..

Tespitim odur ki yoğun duygular içinde olduğunuz dönemlerde müzik dinlemeyin amk. Hele ki sevdiğiniz şarkıları hiç dinlemeyin. Şarkıyla öyle bütünleşiyorki duygunuz, aylar yıllar sonra şarkıyı duyduğunuzda o günki ruh haline giriveriyorsunuz şarkıyı unutsanız bile. Sonuç; sevilen ve dinlenemeyen şarkılar çöplüğünüze bi eser daha buruşturup fırlatıyosunuz. Yazık günah amk müzik öldü zaten, morrison öyle dedi en azından. Israf haramdır ;)

Hep ordasın, ben gibi  Aptal, ben gibi Sana kızamayışım korkunç Gidemeyişim korkunç Gelişim korkunç Gelişin korkunç Kokunu aldım şehirden, onu bile hayal edebildim Gelişinin kokusu korkunç Gelmeyişinin korkusu korkunç

Insan her gördüğü güzelliği yaşayamıyor yada yaşadığı güzelliği görmüyor. Işler karşılık beklediğinizde karışıyor..Pastayı bir kere tatmış olmak pastayı sevmek için yeterlidir ama her gün pasta yerseniz midenizi bulandırmaya başlar. Tek başınıza olduğunuzu düşünsenize..

Yağmur romantikler için yağar.  Yavaşla dersin durmaz, arsız, akar Ahmakları ıslatır, sevmemişleri üşütür Sevenler soyunur kelimeleri Çırılçıplak kalır masallar Cümleler utanmaz, aptalca, çıkarcı Her masalda bela vardır bence, güzel olan hikayelerdir

Bugün bir tv programında yaşlı annesiyle beraber ekstrem aktiviteleri deneyen genç herifi izledim.. Ulan dedim; din, dil, siyaset, sağ-sol, eğitim, aşk meşk, iş güç ne geçici amk, oyna dünyanın oyuncaklarıyla, jeton bitince siktir git dimi..  Herkes annesini ikna etmeli..  para olarak bir bedeli vardır gerçi, herkeste de o ederi karşılayacak kase yok haliyle..  Neyse yine sinirlendim amk.. işe gidelim biz, çoğalalım, dünyanın çok ihtiyacı var bizim gibi bitkilere.. en olmadı besin zincirinde varız. sikmişim dinazorları maceraperest pezevenkler

Bence kimse çocuk doğurmasın. Ehliyeti falan olsun yada bu işin. Soyum yürüsün, annelik her kadının tatması gereken bir duygu, tanrı rızkını verir, aman ne de sevimli oluyorlar vs vs.. Ne saçma bahaneler sevişmek için.

Suç senindir kesin.  Gitmessin hiç, orada durursun hep, seversin herşeyi sebepsiz. Sen bana başka penceresinden bakarsın hayatın, ben de sana.  Buluşmuşsak bir yerinde gecenin, uyur yorgunluğumuz.  Ne sen uslanırsın, ne ben döner giderim.  Gelişine içerim, tutunurum sarhoşluğuma, kurtulamayışımı severim.  Çıkıp giderim bizden uçmaya, ellerim konuşur seninle, tavında olurum.  Gülümserim..,  düşerim tuzağına, sarılırım körlüğüne, büyülenirim söylediklerinden ve dolusu cümlelerden.

selamlaşma mühimdir bi ortama girince ama nerden başlayacağını hiçbir zaman bilememiş ben, imla kurallarına uymayan, küfürbaz, edepsiz, arsız, romantik, melankolik, oldukça salak ben size sadece ''merhaba, beni okumayın, utanırım'' diyebilirim. hiçbirşeyden bahsetmicem size dair, baştan siktiredin. Çoğu zaman sarhoş olcam yazarken, bi o kadar da kızgın. Aşk, ayrılık falan en sevdiğimizdir biz dişilerin, onlar hakkında da atıp tutucam. Büyüyünce raksıtar olma hayalimden tutun da, sizi ilgilendirmeyen uyku sorunlarıma, büyüyünce yazar olma hayalimden tutun da... vazgeçtim amk... hepsinden kendime bahsedeceğim..