mavi nokta

Ne cahilmişiz eskiden! Küçücük yatağa sığabilen kocaman aşkın aklını yatırabiliyorduk bir omuzun konforuna. Şimdi ise çift ''kişilik''lerde battal boy yok oluyor gönlümüz.  Aklı uyutmuyor hiçbir rüya, çok bilmenin küstah uykusuzluğu çörekleniyor hayal kırıklığının yamacına. Belkide bir pastahanede muhalebi yeyip, altın pazarlığında kalmalı sevda. Hatta o partiye oy verip oynamalı oyundan moruk! Ne gerek sevişmek.. Üremeli dümdüz, ruhsuz, üzülmeden.. Aranırsa bulunmaz o saadet. Bırakmalı her şeyi bilinmeyen bir kıyametin ihtimaline.. Zaten koparılacak ise tüm ağaçlar, yerlere diz çöktürülecek ise kocaman dağlar, yanacaksa tüm mevsimler, yasak şarap ödülün olacaksa nihayetinde ve bir huri bozmuşsa niyeti görevi uğruna.. İnanmalı herkese ve herşeye.. En az tanrı kadar seviyordur bencede..

Sadece paralel akıllarla, paralel duygularla yolculuk etmeli. Sadece böyle olursa keyif alırsın sayılı günlü yolculuğundan. Çünkü olgunlaşmamış bir akıl için yavaşlarsan, iki kişi olarak gerilersin. Çünkü bırak o sana yetişsin, aklı büyüsün. Çünkü gerideki ileridekine yetişemeyeceğini hissettiğinde hile yapmaya başlar. Çünkü hilelerini görünmüyor sanır. Çünkü kucak açtığın her yeni insan , kollarına bir mide bulantısı bırakır. Çünkü miden hastalanırsa uyuyamassın. Çünkü uyuyamassan sinirlerin bozulur. Çünkü sinirlerin bozulursa aklın dengesini yitirir. Çünkü aklın dengesini yitirirse gönlün sevmeyi beceremez. Çünkü gönlün sevmezse sohbet edemezsin. Çünkü güzel bir yolculuk, ancak güzel bir sohbetle süslenebilir. Çünkü söylenenler, en az okunanlar kadar akılda kalır. Çünkü hayat an, cümleler anın anlamıdır. Çünkü anlamsız anlar için cümle kurulmaz. Çünkü biz bedenler yada suretler değil, pozitif duygular peşineyiz. Ey küçük cahil, kasabalı, kurnaz, kendini zeki sanan, y...

Doğurganlığın şehveti kadar güzeldir balkon . Sarhoşsan yeterince.. gün batımını izleyip sigara içiyorsan ve sevişmişsen birde, balkon en kısasıdır güzel bir tatilin. Üzerine ayağını atmış sevgiliyle uzanmışsan manzaraya, güzel bir pazar gününü okşamışsındır balkondan.

Çok hayal kurarım ben. Kendimi uyutma yöntemimdir bu. Şiirlerim, satırbaşlarım bile ya hayallere, ya uykusuzluğuma. Tüm şairliğim uykusuzluktan. Çok severim uyumayı ben. Ve bu yaşıma dek hep uykusuzdum. Kavuşamadığını seviyor ya canın. Tüm hayalperestliğim uykusuzluktan. Ne uyuyabildim, ne şairim aslında. Ne de hayallerim gerçeğe kuruldu hayatımda. Bana evrenin içine çökeceğini duyuran haber ağından nefret ediyorum. Ve bilimden. Ve matematikten. (Sanata saygım ve sevgim sonsuz) Ilk yirmi yaşımı çocukluğumdan ve ergenliğimden düşüyorum, kırkımdan sonramıda yaşlılığımdan ve ölümümden. Elimde kalandan uyku, yemek ve tuvaleti çıktıkmı, ne kaldı ömrümde şiire meze. Insan ömrü çok kısa arkadaş. Bak keşke sanatçı ( ;) ) olmasaydım, sayısal zekam yüksek olurdu ve hesaplayabilirdim ömür fakiri içime çöküşümü. Alın bilimi sokun münasip bir ölümsüzlüğe. Ben ancak hayal edince birçok şey olmaya yetişebiliyorum. O kadar çok şey hayal ettim ki, hayal etmekten görmeye fırsatım olmadı gerçekleşe...

Sabah beş buçuk, bilemedin altı. Sevgiliyle ilk buluşmanın gününe uyuyamamak gibi bi heyecan çöküyor içime. Bilinçsizce sağıma soluma bakıyorum. Olmayanı arıyorum, olduğundan eminmişim gibi. Boşluklara bakıyorum sonra. Duvarlara. Neye bu sevgi sabah sabah. Karnımmı aç. Ellerimde taze pişmiş mis gibi etli kuru fasulye kokusu. En son ıspanak pişirmiştim halbuki. Ellerimide yıkamıştım. Nedir bu olmayan şeyleri varmış gibi hissetmeler, hissettiğim şeyi sevmeler. Hangi delilikle randevulaşıyorum her sabah. Mevsim değişiyorda, güneş ışığının bedene dik vuruşlarından mı bu sarhoşluk. Çokda uykusuzum oysa.

Burcu : Seri katiller okuyorum Aslı : ;) Burcu : Bir yanimiz hep sapık kalıyor anne aslı : Buna benzer bi hikaye okuyodum bende bi sözlükte (inci sözlük) aslı: Annesiyle sevişen herifin gerçekliğine emin olamadığım sapık hikayesi (bir yanım o kadar sapıkça bulduki, inanmayışım ondan) Ikinci parantez (işte bunlar hep geym of tırons) Burcu : Varlar. . aslı: çişim geldi ve sonra tuvalette düşündüm (Türk'ün aklı ya kaçarken ya sıçarken ...) Etik nedir ? (dayak nedir neden atılır, cem yılmaz) .. Bazı cevaplar buldum ama sizinle paylaşmicam, siktir edin. .. Burcu : Kitap bitsin getireyim aslı: Getir Burcu : Çok ilginç hayatlar Burcu : Şimdi makarna pişirmeye gidiyorum aslı: Yargılamadan okumayı başarınca ilginç oluyorlar (kendine karşı ahlak, topluma karşı ahlak, bkz ahlak tanımı) aslı: Kitap okumayı sevmem aslında ama, gerçek hikayeler nerde olursa olsun okuyorum Burcu : Yargılamak aptalca aslı : Bizler iyi insanlar değiliz moruk, afiyet olsun bu arada Burcu : Deği...

Hiç gülesim yokken birşeyler gıdıkladı içimi. Gıdık aldım neşeden. Güzel şeyler düşündüm, güzel şeyler gördüm. Sessizleştim keyiften. Yayıldı yüzüm başkalarının cümlelerin sağına soluna, derin düşüncelere daldım. Soru sordum içimden, cevapladım. Koyu bir sohbet başladı içimde, dünyaya susarken. Taaki sessizliğim bir soruyla bozulup, birdahaki kahkahada görüşmek üzere içtenliğimden ayrılana dek. Nasılsın ?

Bir yola çıksa hayalim. Sevgili karşılasa rüyalarımdan gelişimi. Hoş gelsem. Aklım tatil yapsa sevgilinin aşkına. O kitap okurken, uzansa düşüncelerim sıcak kuma. Miskinleşsem terden, uyusam damla damla. Serin bir biraya açsam gözümü. Ikram etse sarhoşluğundan, gülücüğünden. Konuşamayacak kadar keyiflensem, Elimi tutsa sessizliğimin, yürüsek deniz kıyısını yalın ayak. Islansak biraz, biraz müzik olsa, biraz sarhoş olsak, uzansak şapşal gülümsemelere. Günü batırsak maviye, geceye doğru yol alsak. Çiçeklerini koparsak öpücüklerin, yeşile boyansak, uyansak. Geldiğimiz yerlerden bahsetsek birbirimize, gideceğimiz yerleri hayal etsek. Atışsak aşıklar gibi saz söz. Birbirimize cümle olsak, kurulsak şiirlere. Susup baksam gök yüzüne, ne güzel gelmiş olsam dinlenmeye, sevgili bile gitmiş olsa keyfimden. Tatmin olsam huzurdan, olduğum an ölsem.. Ölümden dönsem, rüyadan dönsem, senden dönsem.. Yolcu etsen beni uyandırmaya hayalimden, hoşça kalsan.

Ilk önce yabancılığına merhaba dedi kokum. Kokun hoş buldu hoş geldinime. Yakınım tarafım önce davransaydı, sevmezdim seni. Yabancıladım, uzaktan tarafım sevdi. Yakınım değildin, rahatça kaynadı içim. Uzak, özgür tarafım. Bu kadar yakın olmasaydı içim, uzağımdan usul usul sevişseydik. Aklımın içinde olmasa rüyalar. Uzağımdan bir dal uzansam rahat rahat, nefes nefes.  Söyleyemesem soluk soluğa uzakların boşluğuna. Sadece sen duysan kafi, yakınım değilsin ..

Evet ağzım bozuk herşeye. En çok da sana. Pazartesiye ve hatta salıya. Günlere, mevsimlere bozuk kafam. Gönlümde açanı gözümün görmeyişine en çok. Özlediğime bozuk. Baharın bitişine, yazın çiçekleri kurutuşuna bozuk ağzım. Ne deniz kıyısı ıslatır çiçeklerimi, ne bahar beklenir gelmeyen yerlerden. Biten şiirlerime bozuk ağzım, kurumuş kelimelerime. Canımm sıkkın.. En çok da kendime bozuk kafam. Öyle bozuk ki, ne küfür yeter bitişini anlatmaya, ne şiir.