Uzun Hikaye (ilk gece)

Gelişimize açtık pankartları.. artık herkes tanıyordu bizi maskelerimizden.. 

'Sen ve ben'.. gün gibi açık.. 

 yeniden inşa ettin evimizi.. kızdın yardım etmeyip seyrettiğim için.. gülümsedim.. 

 mutlu görünüyordun.. bananeydi.. 

Güneşli bi gündü ve herşey çok güzel görünüyordu.. çok yürüdük, çok dans ettik, çok eğlendik, çok eylemdik.. çok iç'tik.. çok yorgunduk, çünkü başarmıştık... 

Gece doğdu.. 

 evimizin fermuarını açtım.. 'içerine' baktım.. tanıdıktı.. önceki hayatımdaki köpek uyandı, kokusunu aldı işinin henüz bitmemişliğinin.. 

içimden bi ses "buraya tekrar geleceksin" dedi.. ama, ola ki gelemezsen.. 

o tanıdıklığı anılayıp zihnime,   "uzan" dedim, tadını çıkar bu  mutluluktan.. 

organizasyon rezaletleri içerikli gün kritikleri, zafer sarhoşluğunun devrilmeleri, arkadaşlarının çirkin teklifleri derken..

gece bizim evin kapı önünde sürerken..

 çok geçmeden uyku faturası geldi.. herkes çadırına gitti.. (çünkü uyku, ödenmesi gereken bir borçtur  yorgunluğa.. )

Nihayet sen de uzandın.. yıldızları seyretmek için organize olduk hemen.. 

 sigara, kültablası, çakmak, bira, pike, müzik, şişme yataklar, çadır, 'sen ve ben'.. 

Ulan ziyaa )).. 

Yıldızlar saklanmıştı şehir ışıklarından.. 

 onlar da bi festival çadırına saklanmış gibi yoktular..  

'bu gece olmaz' dedin.. "çok ışık var".. 

 yarışa devam edemedik..hala seni yeniyordum istemeyerek.. skor dört bire asılı kalmıştı çatında.. öne geçmeliydin.. yenmeliydin.. yüzünde beni alt etmişliğin gülümsemesini görmek istiyordum ama ışıklar peşimizi bırakmıyordu.. 

kapımızı kapadık gökyüzümüze.. 

sırtımı döndüm.. yüzümde şapşal bi gülümsemeyle uykuma yeltendim.. 

"Bana dön" dedin beni çevirip.. 

"yaklaş biraz!".. 

kanadını açtın kolunun.. 

başımı omzuna koydun.. 

daha güzel olamazdı başım..

 sarılttın kendine beni.. 

"hah şööylee".. dedin.. 

herşey güzel görünüyordu çünkü güneş sendin.. 

Boşta kalan elin çenemi kaldırdı kendine.. 

Bilseydin saniyeler içinde aklımdan geçen ihtimallerin romanını, okumaya yorulurdun.. 

İçimden bir his 'üzüleceksin' dedi.. bu kadar sevmek boşa değil !.. içimdeki hisler, sesler hiç susmuyordu sen gözlerimdeyken.. 

Beni öptün.. 

Küçücük.. sıcacık.. yüz yıllardır tanıdık.. 

"Dur" dedim.. "bu olmamalı".. "biliyorsun".. 

(korkunç güzeldi.. bu çok korkunçtu.. buna karşı koyamazdım) 

"Hayır" dedin ve yine öptün.. 

uzunca.. sıcacık.. bin yıllardır tanıdık.. 

Sen 'o'ydun..  

Ne varsa çıkardık üzerimizden, içimizden, sözlerimizden.. 

Korkunç güzeldi.. 

"Keşke bi fotoğraf makinamız olsaydı ve bu an'ı ölümsüzleştirseydim"

"Bu neden daha önce olmadı ?"

"Çünkü" dedim, 

"Sen yanlış ben'e gittin amına koduum".. 

Olması gereken bi türlü olamadığından.. 

Aslında taa en başından.. 

Artık Büyü!lendik...