mavi nokta

Nerede bitiyor sınırlarım? Nereye uçuşuyorum? Sesler gıdıklarken, insanların hepsi gülebiliyorken, içimdeki hüznü uyuşturan umursamazlığım olması gereken mi? Bir mızıkaya teslim etmişim uykusuzluğumu, ne uyutur beni, ne ağlatır.. ihtimallerin melteminde süzülüyorum, dalgalar bir kutu tuborgumu çalmış, keyif alsammı bir dal ?

Soğuk ve ciddi binadan uzaklaştıkça trafiğin rahatsız edici gürültüsü büyüdü kulağımda. Kornalar kafamın içindeki sessizlikte tekrar tekrar yankılandı. Yağmur ne seyirlik, ne keyifle yürümelik yağıyordu. Rahatsız edici bir ıslaklık sadece. Ellerimi koyacak yer bulamayıp cebime soktum. Sol elim sigara paketini döndürüp durdu içsemmi içmesemmi kararsızlığıyla. Yutkundum karın açlığımın iğrenç tadını tekrar tekrar. Yakamadım sigarayı. Sağ elim anahtara değiyor anlamsızca rahatsız ediyordu beni. Çıkarıp sallamaya başladım. Çıkardığı ses dahada rahatsız etti ve tekrar cebime koydum. Yürümeye devam ediyordum. Sağa sola bakınıp dudağımın sol altını ısırıyordum bilinçsizce. Yağmur halâ ıslatıyordu. Şapkamı kapattım. Havadaki boğucu nem terletiyordu, ama paltomu çıkarsam üşürdüm. Yürümeye devam ediyordum. Tesbih tezgahının önünde kısa süre durup mavi olanı beğendiğimi söyledim. Elimi cebimden çıkaramadım. Almadım. Dudağımı ısırdım yine. Anahtar serçe parmağıma değiyordu halâ, rahatsız olu...

Parmağımdaki yüzüğü çıkardım. Saçımdaki tokayı. Üzerimdeki elbiseleri. Yalancı gözlerimi, Gözümdeki yaşı soyundum. Uyumamak ve uyuyamamak arasında, keyif ve keder kadar keskin bir fark vardı ve ben çırılçıplaktım tanıdık uykusuzluğa.

Herzamanki gibi döküldum ortalığa. ilk kez rahatsız olmadım kendi kirimden. Toparlamaya çalışmadım. Temizlemek istemedim. Yanlış yada yalnış biraraya gelmiş kelimerimin beni guldürmesine izin verdim. Daha önce tatmadığım acıları sipariş ettim. Şairliğimin gurmeliğinden tadına bakmak istedim herşeyin, bir cürret, Bir ukalâlık.. Külüm döküldü yerlere, Rengini sevmek istedim. Çırılçiplağım her yeni yaşıma. Hayat bitmiyor hemen.

Kaybettiğim zamanların yasını tutuyorum. Gençliğimin. Elimden kayıp giden, kaçıp giden insanlarımın yasını tutuyorum. Özlemimin. Kaçıp gidişimin, kaçtığım yerlerde kalamayımışımın yasını tutuyorum. Yanlızlığımın. Ertelediiklerimin, biricik hayatımı bedavaya bozduruşumun yasını tutuyorum. Yetişemeyişlerimin. Akıttığım kanın, gözyaşımın yasını tutuyorum. Kahkahalarımın. Zehrine, sihrine müptela olduğum Aşk'ın yasını tutuyorum. Bağımlılıklarımın. Okuduğum kitapların, terkedemediğim dostların, sevmediğim işlerin, yemediğim yemeğin, içmediğim içkinin, sevdiğim insanların, hazetmediğim akrabaların, kılığımın kıyafetimin, zenginliğimin,  fakirliğimin, aldıklarımın alamadıklarımın, girdiğim yaşın, çıktığım yaşın, gittiğim yerlerin, gidemediğim yerlerin, tuttuğum elin, bıraktığım elin, elâlemin, doğuranın, doğurtanın, sövecekmiş gibi sevdiğim, sevecekmiş gibi sövdüğüm hissettiklerimin, hastalıklarımın, midemin hep bulanışının, kusamayışımın, şişkoluğumun, çirozluğumun, yetene...

Şapka takarsanız, ölümsüz olabilirsiniz, ölümsüz olursanız, ninja olabilirsiniz. Sonra sadece biraz teknik öğrenmeniz gerekiyor) Şapkayı fazla takmayın, bazen (hatırladiğım kadarıyla) 9 yaşa kadar geri  döndürüyor. Ki bu, ninjalıktaki kuşak renginizi pembeye kadar düşürür. Düşürür diyorum çünkü pembe düşük bi renktir. Hatta renk değil, Pembe sadece bi boktur, çilekli bok.

Biz,den gittiğin an, bitmemiş cümlelerim dağıldı birer birer sayfamızdan, aşkın peşine düştü kelimelerim. Aktı mürekkebim gözyaşımdan, kadehime doldu anlamlar. Göz yumdum. Zehrini yudumladım ademin cesaretiyle.  Aşkının elini tuttum iki parmağından, ne yanına aldın, ne elini bıraktın şiirimin. Bir at arabasının arkasında hector,un cesedi gibi, süründü satırlarda gönlüm. Göz yumdun. Halbuki ne cesur bi savaşcıydım ben, kaçmasaydın eğer. 

Kendi içimde değerlendirdim mutluluğu. Sahip çıktım, bizi sarhoş ettim. Sendeledi mutluluğum, ağladım mutluluktan yada sarhosluktan. Kadehine doldum, içine sızdım. Duymak ne güzeldi. Bizi kapattım tüm grilikler içinde beyaz bir sayfaya. Yazdım, çizdim, gözyaşımla besledim. Nereye varsa güzel olacaktı masal. Bir falcı yanıbaşında deniz feneri olan bir evde yaşayacağımı söyledi. inanmadım. Kimseye söyleme demişti, kesin büyüyü bozdum amk. Cehennem bitermi hiç. Yoksa kim korkardı cürret etmekten. Omuzunda ağlasam sadece, sessizce. Pişman olsam doyasıya. Gelişini görüyorum iyi gecelerimin, sanırım uyumam gerek. iyi geceler.. 

Makyajın altına saklanmış, geceden kalma izlere günaydın. Herkes bildiği yoldan getirsin güzelliğini. Cumartesi gecesini Dionysus kutsamış bence, güzel geçmeli, negatifleri uzaklaştıralım değilmi Bu gece tüm kadehler biricik olanın şerefine yudumlansın. Her ne ise. Hızlı olmalıyız, yetişmek için uçuşan şeylere Aynı sesin insanı hem uyutması hem coşturması ne ilginç . Müzik aslında masalmı yoksa sevene mi öyle geliyor gerçekten merak ediyorum. Bir ninni buldum, aslı'nda huzur doluyum ama tebessümün tadından uyuyamıyorum Hiçbir ninni uyutmamalı bu geceyi. masal uzun çünkü. Huzurlu ve güzel. Mutlu bir son yazılmalımı, kavuşursan aşk olmaz derler, meşk yetermi peki. Bu gece cumartesi, uyuyup uyanıp konuşabilir, içebilir, sevebilir, bıktırabilir ve ortalığa saçılabilirsiniz dionysus günah yazmaz)) Zincirleme hayaller kuruyorum, olasılılıklar arasında oradan oraya sıçrıyorum, herşey istediğim gibi. Hayal rüyadan daha güzel, çünkü her şey nasıl istediysem öyle. ...

Aklımı yastığa koyduğum an silinmişse yüzümdeki hüzün, o an başlamıştır hayallerin gerçekliği. O an'a kadar herşey, şerefine içilecek kadar meze olmaktan öteye gitmiyor. Iyi geceler gözle görülür hüznüm, iyi geceler aklımın huzursuzluğuyla ezdiğim yastığım, uyurken sıktığım dişlerim, sarıldığım yorganım. Gözümden akan tek damla ateş gibi gözyaşım, kumlu boğazım, kanatsız, korkak rüyalarım, yalancı yorgunluğum, bitmeyen şarkım, sigaram, şarabım, uzağım, iyi geceler gerçek yorgunluğum, iyi geceler başlasın artık.