mavi nokta

Biz,den gittiğin an, bitmemiş cümlelerim dağıldı birer birer sayfamızdan, aşkın peşine düştü kelimelerim. Aktı mürekkebim gözyaşımdan, kadehime doldu anlamlar. Göz yumdum. Zehrini yudumladım ademin cesaretiyle.  Aşkının elini tuttum iki parmağından, ne yanına aldın, ne elini bıraktın şiirimin. Bir at arabasının arkasında hector,un cesedi gibi, süründü satırlarda gönlüm. Göz yumdun. Halbuki ne cesur bi savaşcıydım ben, kaçmasaydın eğer. 

Kendi içimde değerlendirdim mutluluğu. Sahip çıktım, bizi sarhoş ettim. Sendeledi mutluluğum, ağladım mutluluktan yada sarhosluktan. Kadehine doldum, içine sızdım. Duymak ne güzeldi. Bizi kapattım tüm grilikler içinde beyaz bir sayfaya. Yazdım, çizdim, gözyaşımla besledim. Nereye varsa güzel olacaktı masal. Bir falcı yanıbaşında deniz feneri olan bir evde yaşayacağımı söyledi. inanmadım. Kimseye söyleme demişti, kesin büyüyü bozdum amk. Cehennem bitermi hiç. Yoksa kim korkardı cürret etmekten. Omuzunda ağlasam sadece, sessizce. Pişman olsam doyasıya. Gelişini görüyorum iyi gecelerimin, sanırım uyumam gerek. iyi geceler.. 

Makyajın altına saklanmış, geceden kalma izlere günaydın. Herkes bildiği yoldan getirsin güzelliğini. Cumartesi gecesini Dionysus kutsamış bence, güzel geçmeli, negatifleri uzaklaştıralım değilmi Bu gece tüm kadehler biricik olanın şerefine yudumlansın. Her ne ise. Hızlı olmalıyız, yetişmek için uçuşan şeylere Aynı sesin insanı hem uyutması hem coşturması ne ilginç . Müzik aslında masalmı yoksa sevene mi öyle geliyor gerçekten merak ediyorum. Bir ninni buldum, aslı'nda huzur doluyum ama tebessümün tadından uyuyamıyorum Hiçbir ninni uyutmamalı bu geceyi. masal uzun çünkü. Huzurlu ve güzel. Mutlu bir son yazılmalımı, kavuşursan aşk olmaz derler, meşk yetermi peki. Bu gece cumartesi, uyuyup uyanıp konuşabilir, içebilir, sevebilir, bıktırabilir ve ortalığa saçılabilirsiniz dionysus günah yazmaz)) Zincirleme hayaller kuruyorum, olasılılıklar arasında oradan oraya sıçrıyorum, herşey istediğim gibi. Hayal rüyadan daha güzel, çünkü her şey nasıl istediysem öyle.

Aklımı yastığa koyduğum an silinmişse yüzümdeki hüzün, o an başlamıştır hayallerin gerçekliği. O an'a kadar herşey, şerefine içilecek kadar meze olmaktan öteye gitmiyor. Iyi geceler gözle görülür hüznüm, iyi geceler aklımın huzursuzluğuyla ezdiğim yastığım, uyurken sıktığım dişlerim, sarıldığım yorganım. Gözümden akan tek damla ateş gibi gözyaşım, kumlu boğazım, kanatsız, korkak rüyalarım, yalancı yorgunluğum, bitmeyen şarkım, sigaram, şarabım, uzağım, iyi geceler gerçek yorgunluğum, iyi geceler başlasın artık.

insan neden kendine engel olmak ister? Gerçekten neden. Sonucun muhatabı kendin iken. Bazı anlarda kusursuzca birleşen sesler melodiler, renkler karanlıklar, duygular hisler, sayılar, harfler, saatler, bedenler oluyor. Bazı an' lar gerçekten kusursuz güzel olabiliyor Çekip alsan, daha güzeline giden bir yol muhakkak aranırdı. Bulunurmuydu bilmem ama güzel olan birlikte aramaktı. Sana hayallerimi anlatırken, seninde hayalin olacaklarını sanmıştım. Olmadı. Sarhoş etmiştim seni oysa. Neden olmadı ki. Hayatı yeni sekmede açtığım için kader ağlarını yavaşlatıyor. (Mantığım kadar matematiğimde güçlü olsaydı götüme güvenirdim. Pardon aklıma dicektim) Kötülerle aynı şeyleri isteyen iyi kalpli insanlar, ne ütopik, ama olamaz değil. (iyi olmaları ütopik )

Elbetteki iyi olmayan gecelerin hesabı sorulacaktır. Ve sen tanrım, sen, cezasını çekeceksin. Aklımı hapsettiğim kutucuklar var içini harflerde doldurdum. Mana yetiştireceğim. El emeği gönül nuru Bol şiir ışığında besle dediler Ama ya şiir yetişmiyor ya mana Benimle konuştuğunu sandığım tüm satırlardan özür dilerim. Çekilebilirsiniz çelimsiz methiyeler, şair bu şiire meze değil, sofranızı beğenmedi. Dağılsın dikkatim, gün doğmasın ikinci bir huzur gelene kadar gönlüme. Boğulduğum her dalgayı kucakladım ben can havliyle. Kim kazandı bilmem ama ne dalgalar öldú ne ben. Hala birbirimizin koynundayız. Görev adamıyım ben, bayrağı devir alan kalem bulamadım, ihale bana kaldı. Ne desem oluru var artık. Varsa daha doğrusunu bilen, çıksın söylesin yekten. Öyle güzel seviyor ki orrrospu çocuğu desin, ben değil-gönlüm kanıyor. Ateş ettiğimi sandığım her an kusuyorum. Üzerine bulaşıyor mermim, alacası akıyor kelimelerimizin karanlıkta. Kirleniyoruz meşkten. Ölmüyorsun bir t

geceyi sevmekten vazgeçmeliyim, uykusuzluk beni yaşlandırıyor. yada mutsuzluk bilemedim şimdi. (mutsuzken bile içimden atamadığım şu tuhaf neşeye gıcık olmaya başladım, komikmisin amk) Küsmek gerçekten zaman kaybı. Bunu anladım. Silmek ve silmemek olmalı. ,,özlemek,, için de, bi 'B' planı yapılmalı tabii. (Lana del rey hep kafamı karıştırıyor Chelsea hotel no2) Dokunsalar komik olabilirim, kavga da edebilirim tüm gece, susabilirim yorulmam, üzebilirim istersem, üzulebilirim hatta. Depresyonum depar atıyor ve mörfi yasaları gereği durduramıyorum. Tanrım, içimden beni gıdıklayıp duran ruh hastası sinir bozucu olabiliyor. Tüm dertlere hoşgeldin diyorum, yeni birşey deniyorum galiba. mevlananın sakladığı özürlü kızıyım. Yüzler güldü)) Birşeyler beni hep güldürüyor, ay sinirim bozuldu))) Tanrılar olsaydılar, bu kadar geceyi başıboş, sahipsiz bırakmazdılar. Herbiri ortalığa savrulan saatleri toplamalı birileri. Kıymetini bilene, Hak sahiplerine iade edilmeli.

Boynuma ışıltısını kaybetmiş, prizmaları kırık, solgun bir ametist kolye taktım. Medet ! Ey taş, ey duvar...

Kelimelerim boy sırasına dizildi, adam olanı seçip kalifiye anlamlar yetiştirecegiz, başlasın gece! Dikkatimi toplamam için yeterli materyalim yok, ama borçlu kalmayı sevmem. Ödemem gereken biraz mantık ve biraz hayal var. Mantık birkaç tane beni, birbirine kırdırmadan hayatta tutmayı emretmişti, hayal ise kelimelerden şiir, şiirlerden şair yolları tarif etmişti gidilmesi boyun borcu olan. Ne yalan söyleyim benlerin ne hali varsa görsün, satırlarım uçtu gönlümden, yollardayım, peşlerindeyim. Tuttum kelimelerin ucundan, anlamı yakaladim. Şimdi cevap dileniyorum şairden. 

Gözlerim başıma ağır geldi. Gördüklerim aklıma. Aslında gòrebildiği kadarını görmek istiyor insan. Yinede gözlerimi yummak istiyorum güzel bir rüyaya. Gece ölüme kadar çağıracak gibi beni. Nasıl direniyor aklım rüya görmemeye. Tüm sesler ninni, tüm renkler puslu, tüm cümleler masal. Tüm hayaller karanlık ve hala uyuyamıyorum. Sanırım karanlıktan korktuğum için, belkide yaşlanmaktan, sevilmemekten belki, üzerine düşünmeyeceğim. Şarkıda bitmiyor, sigarada. Bitmemesi için elimden geleni yapıyorum.