Ne Bu Havalar
Nasılda güzel davet ediyor baharımsı. Sanki, otursam karşısına çiçeklerinin, hem derdimi anlatıp hem yapraklarını koparsam sevmiyorların, beni dinleyecekmiş gibi. Umurundaymış gibi nisanlar, mayıslar. Sıkılmayacakmış gibi efkarımın filozofluğundan. Nasılda rahat yalan söylüyor mevsimlerde artık.
Her yaklaştığımda yağmur yağmasına ramen, yaz yağmuruymuş gibi kandırıyor, kime bu havalar. Üşüyorum ben, düpedüz bahar değil işte.
Böyle öfkeli yağarmıymış yağmur bu mevsimde. Hani saçlarımı okşayacaktı rüzgar, küfür gibi esiyor kulağıma. Bu kadar kara bulutun ardından nasıl göreceğim gök yüzünü. Bu gösterip vermemeler.
Mevsimlerde insanlara dönmüş. Lafta en iyisini bilirlerde yaşatmazlar güzeli hiç. Bir parmak bal ağzına, sonra bekleki ısınsın için.
Öfkeli mevsimleri sevmiyorum, öfkeli insanlarıda hiç sevmediğim gibi. Ne ayazı dondursun, ne güneşi kavursun, ne rüzgarı savursun, ne yağmuru boşalsın. Tadında olsun herşey. Iz bıraksın gönülde, anı olsun. Böyle havalara şiirde yazılmaz tanrılar, söylemedi demeyin. Ne görüyorsak ne hissediyorsak odur mevsim, laf ebeliğine gerek yok. 23 nisanda karmı yağarmış hiç. Vazgeçer insan çocuk olmaktan, bayram yaşamaktan.
Bak öfkelendim, yine tadı kaçtı şiirimden kelimelerin.
Her yaklaştığımda yağmur yağmasına ramen, yaz yağmuruymuş gibi kandırıyor, kime bu havalar. Üşüyorum ben, düpedüz bahar değil işte.
Böyle öfkeli yağarmıymış yağmur bu mevsimde. Hani saçlarımı okşayacaktı rüzgar, küfür gibi esiyor kulağıma. Bu kadar kara bulutun ardından nasıl göreceğim gök yüzünü. Bu gösterip vermemeler.
Mevsimlerde insanlara dönmüş. Lafta en iyisini bilirlerde yaşatmazlar güzeli hiç. Bir parmak bal ağzına, sonra bekleki ısınsın için.
Öfkeli mevsimleri sevmiyorum, öfkeli insanlarıda hiç sevmediğim gibi. Ne ayazı dondursun, ne güneşi kavursun, ne rüzgarı savursun, ne yağmuru boşalsın. Tadında olsun herşey. Iz bıraksın gönülde, anı olsun. Böyle havalara şiirde yazılmaz tanrılar, söylemedi demeyin. Ne görüyorsak ne hissediyorsak odur mevsim, laf ebeliğine gerek yok. 23 nisanda karmı yağarmış hiç. Vazgeçer insan çocuk olmaktan, bayram yaşamaktan.
Bak öfkelendim, yine tadı kaçtı şiirimden kelimelerin.
Yorumlar
Yorum Gönder